روزگاری نه چندان دور، شماره 10 مفهومی مقدس در فوتبال ایتالیا داشت. نماد بهترین و موثرترین بازیکن یک تیم که برای هواداران فوتبال الهام بخش کل باشگاه نیز بود. و حالا در کمال ناباوری پیراهن شماره 10 در حال تبدیل شدن به پیراهنی است همانند سایر پیراهن ها.
نوشته آنتونیو لاباته، به نقل از فوتبال-ایتالیا:
زمانی فوتبال هوشمندانه، کلاس بالا و البته فانتزی بازیکنانی چون جانی ریورا، جیان کارلو آنتونونی، میشل پلاتینی، روبرتو مانچینی، چوزپه جیانینی، روبرتو باجو، فرانچسکو توتی و الساندرو دل پیرو تنها با نگاه به شماره پشت پیراهن آنها قابل درک بود، اما امروزه کمتر می توان این خصوصیات را در 17 بازیکنی که در سری آ وارث این پیراهن هستند پیدا کرد.
یوونتوس به همراه ناپولی و کالیاری تیم هایی هستند که به دلایل مختلف شماره 10 ندارند. ناپولی سال هاست که این پیراهن را به نام دیگو مارادونا بایگانی کرده است و بیانکونری نیز به نظر نمی رسد با رفتن الکس دل پیرو، به زودی بتواند جانشین لایقی برای این پیراهن انتخاب کند. حتی کلودیو مارکیزیو که به اعتقاد بسیاری می توانست وارث این شماره باشد، خودش را لایق پوشیدن این پیراهن نمی داند و البته دلایل منطقی هم دارد.
"من یک هافبک هستم نه مهاجم. من نه پلاتینی ام ، نه باجو و نه دل پیرو. آنها کسانی بودند که می توانستند در یک بازی برای تیمشان تصمیمات مهمی بگیرند و من این خصوصیت را ندارم، پس هیچوقت شایسته پوشیدن این پیراهن نخواهم بود."
در این بین بازیکنانی هم بودند که نظری متفاوت مارکیزیو داشتند. کریستیانو لوپاتلی، دروازه‌بان فعلی باشگاه فیورنتینا، به هنگام عقد قرارداد با باشگاه کیه وو، خواستار پوشیدن شماره 10 این تیم شد و باشگاه نیز در کمال تعجب با درخواست وی موافقت کرد. البته اوضاع در جنوا کمی عجیب تر بود، زمانی که تابستان امسال الکساندر مرکل و کریستوبال خارکوئرا بر سر این پیراهن به مشاجره پرداختند و در نهایت پول تعیین کرد که چه کسی لیاقت پوشیدن این شماره را دارد! با وجود اینکه در نهایت هر دو بازیکن از طرف باشگاه توبیخ شدند و این پول نیز به امور خیریه واگذار شد، اما آیا واقعا الکساندر مرکل برنده نهایی این نبرد، نشانی از شماره 10 های افسانه ای فوتبال ایتالیا را در خودش دارد؟
به هرحال نباید از رفتار شایسته بعضی بازیکنان باسابقه فوتبال ایتالیا در مورد این پیراهن نیز به سادگی رد شد. به عنوان مثال آنتونیو کاسانو، که در این سال ها همواره سعی کرده به جای شماره 10، شماره 99 را برای خود انتخاب کند. کاسانویی که در مقایسه با بسیاری از شماره 10 های فعلی فوتبال ایتالیا شایستگی بیشتری دارد.
اما واقعا چه فاکتوری تغییر کرده که ما باید این پیراهن افسانه ای را بر تن هر بازیکنی ببینیم؟ به نظر می رسد تحولات تاکتیکی در سری آ و شاید شرایط اقتصادی بعضی تیم ها، وارث این شماره را تعیین می کنند. میلان مثال مناسبی برای این موضوع خواهد بود. زلاتان ابراهیموویچ که کامل ترین فرد در میلان برای تصاحب این پیراهن بعد از کلارنس سیدورف بود، به دلیل شرایط مالی روسونری، به پاریس سن ژرمن منتقل می شود و شماره 10 باشگاه بزرگی چون میلان به کوین پرنس بوآتنگ می رسد.
در این شکی نیست که بوآتنگ در دوران اوجش بازیکن فوق العاده ای است و البته تاثیر گذار، اما باید قبول کرد که او در شرایط عادی نمی تواند همان نقشی که وسلی اشنایدر و یا فرانچسکو توتی در تیم هایشان به عهده دارند را ایفا کند. البته در حال حاضر، این بازیکن غنایی تنها بازیکنی نیست که خصوصیات فنی اش با شماره پیراهنش جور در نمی آید.
آلبرتو آکویلانی که روزگاری ستاره رم بود، بعد از حضور چند ساله در باشگاه های مختلف و البته اغلب نیمکت نشینی، با رفتن به فلورانس پیراهن شماره 10 را بر تن کرده است. اتفاقی که برای ماکسی لوپز در سمپدوریا و آلبرتو جیلاردینو در بولونیا نیز افتاده است.
"من آمده ام تا گلزنی کنم، نه اینکه بولونیا را به رده های بالای جدول برسانم." این جمله عجیب از زبان آلبرتو جیلاردینو، مرد شماره 10 جدید بولونیا نقل شده است. او که بعد از رفتن گاستون رامیرز به ساوتهمپتون، این پیراهن را به تن کرده است، در مورد نحوه انتخاب شماره اش نیز حرف های جالبی می زند:
"شاید دیدن من در این لباس کمی عجیب به نظر بیاید، اما حقیقت این است که این تنها شماره ای بود که در بولونیا باقی مانده بود و من آن را انتخاب کردم!"
در گذشته بسیاری از کارشناسان بنام فوتبال ایتالیا معتقد بودند که 10 فقط یک شماره است و این همه هیایو را برای این شماره بیهوده می دانستند. حالا آنها می توانند سرشان را بالا بگیرند، چون این واقعیت فعلی فوتبال ایتالیاست...
شماره 10 های حال حاضر سری آ:
جیاکامو بوناونتورا (آتالانتا) - آلبرتو جیلاردینو (بولونیا) - فرانچسکو لودی (کاتانیا) - لوسیانو (کیه وو) - آلبرتو آکویلانی (فیورنتینا) - الکساندر مرکل (جنوا) - وسلی اشنایدر (اینتر میلان) - مائورو زاراته (لاتزیو) - کوین پرنس بوآتنگ (آث میلان) - فابریتزیو میکولی (پالرمو) - خیمی والدز (پارما) - مروان چلیک (پسکارا) - فرانچسکو توتی (رم) - ماکسی لوپز (سمپدوریا) - جاتانو دی آگوستینو (سیه نا) - الساندرو سیرینا (تورینو) - آنتونیو دی ناتاله (اودینزه)
منبع:طرفداری
